
بازدید حجت الاسلام و المسلمین نجیمی از نمایشگاه هفته... "

آئین تودیع و معارفه رییس سازمان تبلیغات اسلامی ابرکوه... "

آئین تودیع و معارفه رییس سازمان تبلیغات اسلامی اشکذر... "

مراسم تودیع ومعارفه رابط فرهنگی مدارس علوم ومعارف... "

نشست مدیر کل اداره تبلیغات اسلامی استان یزد با کمیته... "
تلفن : 37253370-035
فاکس : 37252680-035
ایمیل : info@tebyanyazd.ir
|
|||
به بچّه می گوید به خدا شرک نورز، به والدینت هم نیکی و احسان کن. یعنی پدر و مادر هم صفت من را دارند به آن ها هم احترام بگذار. می گوید شرک نیاور هیچ کس را تعظیم نکن هیچ کس را تکریم نکن الّا مربّی. بعد می آید سراغ معلّم، بعد از ولایت سر درمی آوردفرآوری: شبکه تخصصی قرآن تبیان ![]() اشاره:آنچه می آید گزیده ایست از کتاب «طوبای محبت» پیرامون رهنمودهای قرآنی عارف واصل، مرحوم حاج اسماعیل دولایی. این کتاب، حاوی سخنان ارزشمند این عارف روشن ضمیر و پیر خراباتی است که طی سالیان اخیر به همت موسسه فرهنگی طوبای محبت، انتشار یافته است. گفتنی است نخستین جلد از این مجموعه 6 جلدی، در زمان حیات «حاج اسماعیل دولابی» و جلدهای بعد طی سال های 1382 تا 1390 به همت پسر ارشد این فقید، حاج محمد دولابی، گردآوری و منتشر شده اند. غوّاص باشید، خوّاض نباشید!قرآن فرمود: قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فی خَوْضِهِمْ یلْعَبُونَ (انعام/91). بگو خدا، آنگاه جاهل ها، کفار، اشقیا و ... را بگذار در خوضشان بازی کنند. یعنی آنها را ول کن گردوبازی کنند. خواض با غواص فرق دارد. غواص در دریای توحید فرو می رود و جواهر ایمان و انسانیت بیرون می آورد، ولی خوّاض می نشیند و برای کلک زدن می بافد. خوض اثر جهل است. هر کس که هر جا می رود، به دنبال این است که عیب پیدا کند و بیرون بیاورد، خواض است و هر کس که می رود حسن پیدا کند و چیز قیمتی در بیاورد، غواص است. سخن دوست
قرآن کلامی است محکم و استوار قرآن کتابی است که آب می دهد و آبش تمامی ندارد. چشمه اش تمام شدنی نیست، همه را سیراب می کند. هر کس از آن آب بخورد فوری سیراب می شود. یعنی به او علم و معرفت می دهد. امیدوارم قلب ها و جان های ما برای تفقه و تعمق در قرآن و برای تعقل در قرآن آماده باشد. قرآن خیلی نیازمند تعمّق و تفکر است. «لعلهم یتذکرون»؛ یعنی صرف خواندن نیست. این ها برای تذکر است. تذکر و تعمق در قرآن قیمت دارد. لازمه تعمق و تفقه در قرآن، دوستی است. دوست، کلام دوست را خوب گوش داده و به آن دل می دهد. در این گوش دادن تذکّر و تعقّل و تفقّه هست. بعضی وقتها کسی می گوید: فهمیدم. اگر بگوییم: چه گفت نمی تواند بگوید، اما می گوید: فهمیدم. دوستی این چنین است. می گوید: صدای دوست آمد، فهمیدم چه گفت. امیدوارم همه شما به مقصد خود محبت داشته باشید. دست کم ذات خود را دوست داشته باشید. خیر خواه خود باشید.
قرآن نامه دوست است و زبان اهل محبت، زبان اشاره است. اشارت را اهل محبت درک می کنند. اگر اهل محبت شدی، قرآن را خواهی فهمید.
بعضی آیه ها را در قلبتان بنویسید!
قرآن می فرماید: هرجا مصیبتی به شما رسید، جلوتان را گرفت، شب تاریک بود، غصه ای آمد، حوادثی پیشامد کرد، بگو: «انا لله و انا الیه راجعون»(بقره/156)؛ از خدا آمده ایم و رو به خدا می رویم. این را مربی شما می گوید؛ آن مربی که همیشه همراه شماست. خود او می گوید: «أُولئِکَ عَلَیهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ» (بقره/157) این جماعتی که منطقشان این چنین است، صلوات و رحمت خدا بر آنها باد.
|
تاریخ ثبت: 1395/8/16 08:59:51 تعداد دفعات مشاهده 1094 مرتبه بوده است. |