تعلیم واجبات و فرائض

تعلیم واجبات و فرائض دینی از وظایف مهم پدر و مادر است. والدین نباید در یاد دادن قرآن کریم و علوم مربوط به آن، ایجاد محبّت با اهل بیت،با بیان فرمایشات آنان، تعلیم مسائل فقهی لازم و مبتلی به فرزند، کوتاهی کنند.

قال رسول الله صلی اللَّه علیه و آله: مُرُوا صِبْیانَکمْ بِالصَّلاةِ اذا بَلَغُوا سَبْعَ سِنینَ و اضْرِبُوهُمْ عَلی تَرْکها اذا بَلَغُوا تِسْعاً وَ فَرَّقُوا بَینَهُمْ فِی الْمَضاجِعِ اذا بَلَغُوا عَشْراً.[1]

بچه ها را در هفت سالگی دستور به اقامه نماز دهید و آنها را در نه سالگی اگر ترک نماز کردند تنبیه کنید و در ده سالگی رختخواب آنها را جدا نمایید.

قال رسول الله صلی اللَّه علیه و آله: مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً، وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللَّهُ یوْمَ الْقِیمَةِ، وَ مَنْ عَلَّمَهُ الْقُرْآنَ دَعی بِالْابَوَینِ فَیکسِیانِ حَلِیتَینِ یضیی ءُ مِنْ نُورِهِما وُجُوهُ اهْلِ الْجَنَّةِ.[2]

کسی که فرزندش را ببوسد، خداوند حسنه ای در نامه عمل وی بنویسد و کسی که او را خوشحال کند، خداوند در قیامت او را خوشحال خواهد ساخت و کسی که او را تعلیم قرآن دهد، والدین خود را در بهشت می خواند و دو حلیه بر آنها می پوشاند که از نور آنها صورت های اهل بهشت روشن می شود.

و عنه صلی اللَّه علیه و آله ایضاً: ادِّبُوا اوْلادَکمْ عَلی ثَلاثِ خِصالٍ، حُبُّ نَبِیکمْ وَ حُبُّ اهْلِ بَیتِهِ وَ قِرائَةُ الْقُرْآنِ.[3]

بر سه خصلت اولاد خود را تربیت کنید: 1- محبت پیامبرتان، 2- محبت اهل بیت، 3- قرائت قرآن.

روی عن النبی صلی اللَّه علیه و آله: انه نظر الی بعض الاطفال فقال: وَیلٌ لِاطْفالِ آخِرِ الزَّمانِ مِنْ آبائِهِمْ. فقیل یا رسول الله مِنْ آبائِهِمُ الْمُشْرِکینَ؟ فقال: لا مِنْ آبائِهِمُ الْمُؤْمِنینَ، لا یعَلِّمُونَهُمْ شَیئاً مِنَ الْفَرائِضِ وَ اذا تَعَلَّمُوا اوْلادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضَوُا عَنْهُمْ بِعِرْضٍ یسیرٍ مِنَ الدُّنْیا، فَانَّا مِنْهُمْ بَری ءٌ وَ هُمْ مِنّی بُراءٌ.[4]

روایت شده است که حضرت رسالت صلی الله علیه و آله به برخی از اطفال نگاهی کرد و فرمود: وای بر اطفال آخر الزمان از شر پدرانشان. اصحاب عرض کردند: از شر پدران مشرک آنها؟ فرمود: خیر از شر پدران مؤمن آنان! از واجبات چیزی به آنها نمی آموزند و وقتی فرزندان چیزی یاد می گیرند، آنها را مانع شده و به قلیلی از دنیا راضی می شوند. من از آنها و آنها از من بیزارند( بر دین من نیستند)

پی نوشت:
[1] مستدرك ‏الوسائل، ج 15، ص 160.
[2] فروع كافى، ج 6، ص 49.
[3] كنزالعمال، 45409.
[4] مستدرك الوسائل، ج 15، ص 164.